Vladas Braziūnas


Vertė / Translated by / Traduit par Mariam Ciklauri

ქარიშხალი და სწრაფვა

ვართ ელვის ცეცხლი სადენთა შორის. მოწყენის მლაშე ღვარების დენა ან ნაჭუჭიდან ვინ ამოგვიყვანს, რა სიტყვად გვამხელს ქომაგის ენა? გილიოტინის გემო გვაქვს პირში, ელეტროობის თესლს თესავს ქარი, გულიდან მილში წადი მდინარევ, მოჩვენბები წაიღე მკვდარი. აციებს მაგმას - მანტიის ქვირითს მარილი ფარავს აისის გარსებს, სიზმარში მოგვწონს ეს დედამიწა - შურისძიების ნებას რომ გვაძლევს.

- - - -
ვლადას ბრაზიუნასი (ლიტვურიდან ბწკარედი ტარგმნა ნანა დევიძემ, პოეტური არგმანი -ჩემი)
Vladas Braziūnas

audra ir veržtas

mes – žaibai aklinuos laiduos mūsų gailesčio liūtys rūgščios kas išduos? kas už mus laiduos? kas išgrobs mus iš mūsų lukšto? giljotinos burnoj riekė sėja vėjas elektros sėklą iš krūtinės, upe, tekėk paskutine vamzdynų šmėkla apšarmoja druska aušra stingdo magmą – mantijos nerštas mes sapnuojam: žemė gera kol jinai mums – audra ir kerštas

Braziūnas, Vladas. Voro stulpas: eilėraščiai. – Vilnius:Vaga, 1986. – P. 83.