artık çağırabiliriz güzü
buğday demetlerini kaldırarak başımızın üstüne
güz, çanlar ve çelenklerle
gelecek tarlalardan, oturacağız
etrafında büyüdüğümüz masaya tatlı bir yorgunlukla
büyük ellerimize bakacağız
ve çıplak dalların ikindisi kuşatacak bizi
(gölgesinde bir kez çağırdığını duymuştum beni,
söylemeden ismimi)
masa çiçeklerle otlarla örtülü
ve güz bölünmez olacak
saatlerimiz, günlerimiz
ve seyredeceğiz mutluluğun büyümesini
ekmek bıçağıyla bir ekmeği birleştirir gibi
2008.X.1–4 Druskininkuose, organizacijų „Literature Across Frontiers" ir „Lietuviškos knygos" vertėjų dirbtuvėse, versta iš angliško Jono Zdanio vertimo – gyvai bendradarbiaujant su autoriumi.