Vladas Braziūnas


Vertė / Translated by / Traduit par Mariam Ciklauri

თავსხმა

რასაც ვწერ - სატრფოს სისხლით ვწერ, სამშობლოს სუფთა აურით. თითქოს ჯანზეა, სიმართლეს თუმც გვერდს ვერაფრით ავუვლი - წვიმებმა დააბეჩავეს მიწა, წაიღეს ლიებმა. თავდაღმართებში მიცურავს, ღვარს ღვარი სადაც მიება. მუნჯივით ვდგავართ ორთავე, მხოლოდ გუმანით ვიცით - საით წაიყვანს ამ მიწას წვიმის უტეხი ფიცი. იქნება ხედავს ხეებსაც, სამოსს რომ იგრუშნიან ზროს იფარავენ ქარისგან, არასდროს იმრუშებენ. შევეხიდებით, თავსხმათა მსხვერპლს და ვერასგზით გამძლეს. ასე ცოფდება აგვისტო, გაგიჟებული დაგვდევს. არ იცის, უფრო მეტადღა, როგორ დაგვასხას თავბრუ. ჩვენია, ჩვენი საგლოვი იმისი ყველა ტაბუ.

---
ვლადას ბრაზიუნასი (ლიტვურიდან ბწკარედი - ნანა დევიძისა, პოეტური თარგმანი - მარიამ წიკლაურის)
Vladas Braziūnas

liūtis

ką rašau – mylimosios krauju savo žemės skaidria sveikata dar tvirta, bet, deja, nebe ta mano žemė, lietaus pakirsta plaukia juodžemis sluoksniu srauju ir, nuo skardžio prasmegdamas skradžiai kur stovėjom bežadžiai abu gal dar regi, kaip niaukiasi medžiai ir kaip glaubstos nuo vėjo rūbu palaikiu, neatlaikančiu liūties šitaip šėlsta paklaikęs rugpjūtis tiktai mums jį apverkti tabu

Braziūnas, Vladas. Voro stulpas: eilėraščiai. - Vilnius: Vaga, 1986. - P. 96.