Į pradžią

Vladas Braziūnas


Vertė / Translated by / Traduit par Meri Šalvašvili

მირზაანი, ფიროსმანაშვილის სამშობლო


განფენილია ჩემში მარად სული კახეთის, მისი მონა ვარ საუკუნოდ, თავს ვერ დავიხსნი, ნისლშებურვილნი, სურვილს ჩვენსას ვერც კი ვამხელდით, სიტყვათა წყებას იმეორებს გონი თავისით. ამოტვიფრული ძველ აბრაზე – სურათი გვაკრთობს, სუყველაფერი ამით ითქვა სამარადჟამოდ, რომ ხელოვანის სული მართლაც წააგავს მნათობს, ძველ პერანგივით ჩვენს სხეულზე მიზრდილა, გვათბობს და დროს არ ძალუძს, რომ ის წაშალოს... ამ სურათს მართლაც შეუძლია შეგეკამათოთ: ფულთან თამაშობთ, როგორც ცეცხლთან, ვერ დამშვიდდებით, აქ ფანჯრებიდან ჩანს საუნჯე, გვხიბლავს და გვართობს, შავი ზღვის პირზე ელვარებენ ოქროს თითები.

თანამედროვე ლიტველი პოეტები - Šiuolaikiniai Lietuvos poetai / Į gruzinų kalbą vertė Meri Šalvašvili. – Tbilisi: Merani, 1992. – P. 81-92;
http://www.e-books.com.mk/01poetry/braziunas/01

Vladas Braziūnas

Mirzaanis, Pirosmanašvilio gimtinė


migla įsišaknija mumyse lėti kalnai nupjaustytais sparnais mus perspėja: Kachetijos dvasia jus persmelkė ir jau nebepaleis tas piešinys ant iškabos skardos jus ištarė ir nuolatos skanduos kaip įnešioti kovo marškiniai priaugs prie jūsų senstančios odos tebus dabar o niekados – seniai vainos kad gniaužiat pinigą naguos juoduos varguos kad šliaužiojat – neguos tik viena auksas – žėrintis languos ir ant aukščiausios Juodmario bangos

1984

Jaunimo gretos. – 1985. – Nr. 1. – P. 31;
Braziūnas, Vladas. Voro stulpas: eilėraščiai. – Vilnius: Vaga, 1986. – P. 23–24.